(870 - 950) Ebu Nasır Muhammed İbn el-Farah el-Farabi, Türkistan’da Farab yakınında küçük bir köy olan Vasic’te doğdu. Ebeveynleri aslen İranlı soyundandır, fakat ataları Türkistan’a göç etmişlerdir. 8.nci ve 13.ncü yüzyıllar arasındaki İslam'ın Altın Çağı'nda yaşamış ünlü filozof ve bilim adamıdır.
Farabi, Kindi'nin kurucusu olduğu kabul edilen ve İslam felsefesi içinde rasyonal/Aristocu eğilimi ifade eden Meşşaîlik akımının ikinci kurucusudur. Batı dünyasında "Alpharabius" olarak tanınır. Felsefe, matematik, mantık, müzik, tıp, astronomi gibi alanlarda eserler bırakmıştır. Bu eserleri, İslam dünyasında uzun yıllar boyunca okunmuş ve büyük bir etki yaratmıştır. Farabi, felsefe alanında birçok eser bırakmıştır. En önemli eserlerinden biri, “El-Medinet'ül Fazıla” adlı kitaptır.
Farabi, Sudur kuramına inanan bir düşünürdür. Ona göre Yüce Allah ilkin ilk aklı sudur yolu ile var etmiştir, ilk akıl, zatı itibariyle mümkin, başka varlığa nisbetle vâciptir. İlk akıldan ikinci akıl ve en y üksek felek meydana gelir. Daha sonra akıllar, felekler sudur yoluyla devam eder.